Aşındırıcıların Temel Koşulları
| Sertlik (Aşındırıcı Malzemelerin Sertliği) | ・İş parçasından daha serttir. ・Taşlama sırasında dış kuvvete karşı kırılma (aşındırıcının parçalanması ve yeni kesici kenar oluşması). |
| Dayanıklılık, kırılma direnci. | ・Çalışma sırasında dış kuvvetlerden dolayı deformasyona ve kırılmaya karşı dayanıklıdır. ・Mikrokırılma |
| Yangına dayanıklılık | ・Aşındırıcılar, taşlama ısısı nedeniyle kenarın körelmesini önleyen orta düzeyde bir yangın direncine sahiptir. |
| eylemsizlik | ・Kimyasal inertlik (iş parçasıyla reaksiyona girme yeteneğinin olmaması). |
Sertlik ve Tokluk birbiriyle çelişen özelliklerdir. Sertlik yüksek olduğunda ve *kendiliğinden bilenme iyi yapıldığında, düşük tokluktaki taneler ise israf tüketimini arttırır ve bitirme işlemini etkiler.
* Aşındırıcılar aşınıp keskinliğini yitirdiğinde düşer, sürekli yeni kesici kenarlar ortaya çıkar.
Aşındırıcı malzeme türü
Aşındırıcı malzemelerin pek çok çeşidi bulunmaktadır.
Başlıca tahıl türleri ve uygulamaları aşağıdaki gibidir.
| İsim | Kod | Renk tonu | Uygulamalar |
| Kahverengi Alümina | A | Kahverengi | Karbon çeliklerinin el değmeden taşlanması, Karbon çeliklerinin hassas taşlanması. |
| Mono-kristalin kaynaşmış alümina | HA | Kül grisi | Alaşımlı çeliklerin, takım çeliklerinin ve sertleştirilmiş çeliklerin hassas taşlanması |
| Pembe Alümina | Kuyu | Pembe | Alaşımlı çeliklerin, takım çeliğinin ve sertleştirilmiş çeliğin hassas taşlanması |
| Beyaz Alümina | WA | Beyaz | Alaşımlı çeliklerin, takım çeliklerinin ve sertleştirilmiş çeliklerin hassas taşlanması |
| Zirkonya alümina | THE | Gri | Çeliklerin çıkarılması, çapak alınması ve kesilmesi |
| Siyah silisyum karbür | C | Siyah | Demir dışı metallerin ve metal olmayan malzemelerin taşlanması, hassas taşlanması |
| Yeşil silisyum karbür | GC | Yeşil | Süper alaşımın taşlanması |
Kum Hakkında
Aşındırıcı parçacıkların boyutuna “grit” denir ve taşlama yüzeyinin bitirme doğruluğuna göre seçilir.
Kum, JIS R6001’de belirtilmiştir, “F + numarası” ile gösterilir.
(Örneğin tane büyüklüğü 36 olduğunda “F36” olarak ifade edilecektir.) Aşındırıcı malzemenin mikro tozu için Avrupa standardı FEPA ve Japon Standardı JIS ile tanımlanmıştır.
Düşük sayılar aşındırıcılar arasında geniş aralık olduğu anlamına gelir.
Aşındırıcılar yukarıda açıklandığı gibi hammaddeler arasında en önemli rolleri oynarlar. Malzeme sertliğinin aşındırıcı aletlerin sertlik derecesinden farklı olduğunu bilmek önemlidir. Aşındırıcı takımların sertlik derecesi, tanenin farklı kendiliğinden bilenme yeteneğinden kaynaklanan taşlama hissi ile ilgilidir.
Ekstra Bilgi – Aşındırıcı Malzemelerin Tarihçesi-
İnsanoğlu tarihin başlangıcından beri ahşabı, doğuşu ve taşı çeşitli malzemelerle cilalayıp öğütmüştür.
Parlatma ve taşlama, bugünkü çalışma şeklimize çok aşinadır.
Sırasıyla Taş Devri, Bakır Devri ve Demir Devri’nde kum taşı (silis taşları), zımpara ve granat, alümina gibi çeşitli aşındırıcılar kullanılmaya başlanmıştır ancak aşındırıcıların tümü doğal taşlardır.
1881’de Amerikalı kimyager Edward Goodrich Atcheson yapay elmas üretme yöntemlerinin geliştirilmesi üzerinde çalıştı. Kil ve kok karışımını ark ocağında ısıttı ve bazı sert, büyük kristaller buldu. Bunun bir karbon ve korindon bileşiği olduğunu varsayarak ona “karborundum” adını verdi, kimyasal analiz sonucu bunun silisyum karbür (SiC) olduğunu gösterdi.
Bu ilk sentetik aşındırıcıydı. Teknoloji Carborundum Şirketi tarafından uygulandı ve daha sonra tüm dünyaya yayıldı.
1897’de CB Jacobs, boksit (alüminyum) ve kok karışımını ark ocağıyla ısıtarak yapay korindon üretmeye yönelik bir yöntem geliştirdi. Bu maddeye “alundum” adı verildi ve Norton Şirketi tarafından ticarileştirildi. Daha sonra alundum dünya çapında üretildi.
Japonya’da silisyum karbür ve yapay korindon sırasıyla 1917 ve 1918’de Kagoshima tramvay Co., Ltd. tarafından üretildi. Üretim geçici olarak durdurulsa da birçok şirket 1930’dan sonra üretime yeniden başladı.
Silisyum karbür tanecikleri ve alüminyum oksit tanecikleri kurulduğundan bu yana endüstrinin gelişmesiyle birlikte birçok ülke çeşitli yapay aşındırıcılar geliştirmiş ve üretmiştir.
Alümina aşındırıcıların pek çok çeşidi vardır (WA, PA,SA,MA ve PW vb.), AZ, alümina ve zirkonyanın kaynaştırılmasıyla üretilen kristal yapılı bir aşındırıcıdır, arzu edilen mikro kırılma özelliğiyle birlikte daha yüksek tokluğa sahip çığır açan bir aşındırıcıdır. .
Yapay aşındırıcılar, kübik bor nitrürün (CBN) ve yapay elmasın pratik uygulaması ve hassas işleme endüstrisinde gece operasyonlarının başlaması nedeniyle büyük bir ilerleme kaydetmiştir.
Günümüzde bazı firmalar seramik aşındırıcı adı verilen mikrokristal yapıya sahip yeni aşındırıcı malzeme geliştirmişlerdir. Füzyon yöntemiyle değil, kimyasal sentezlerle üretiliyor ve halihazırda bazı endüstrilerde pratik kullanıma sunuldu.
Zirkonya ve seramik kumu, aşındırıcı aletler için yüksek seviyede aşındırıcı malzemelerdir. Kendiliğinden bileme yeteneği iyi olan tahıl, eski tahılları tükettikten sonra yeni keskin kenarlar elde edecektir. Dolayısıyla her ikisi de birçok uygulamada daha popülerdir.
